O šećerima u ishrani: Koje voće ima najviše šećera?
O šećerima u ishrani: Koje voće ima najviše šećera?
Ugljeni hidrati (UH) su najzastupljenija vrsta organske materije u prirodi i mogu se naći u vidu prostih i složenih šećera. Prosti šećeri, koji su monosaharidi (glukoza, fruktoza) i disahiridi nalaze se uglavnom u voću, povrću i medu.
U složene šećere ubrajamo oligosaharide i polisaharide. Oni često imaju i neugljenohidratnu komponentu. Tipičan predstavnih složenih šećera je skrob, biljni šećer koji je jedan od najzastupljenijih u ljudskoj ishrani.
Većina UH koje čovek unosi je biljnog porekla sa izuzetkom laktoze (mlečni šećer) i glikogena (iz mesa). Skrob se pretežno nalazi u leguminozama (mahunarke), žitaricama i korenastom povrću. U dnevnoj ishrani ugljeni hidrati treba da čine 50% dnevnog energetskog unosa. Dnevna potreba ugljenih hidrata iznosi 2g po kilogramu telesne mase za 24h odnosno jedan dan. Dnevni unos koji je manji od ovoga će dovesti do povećanog iskorišćavanja masti i proteina kao energetskih izvora odnosno mršavljenja.
Posebnu grupu ugljenih hidrata čine i dijetalna vlakna koja zapravo predstavljaju nesvarljive polisaharide. Voće i povrće su dobar izvor dijetalnih vlakana.
Zašto su dijetalna vlakna značajna u ishrani?
Pozitivno utiču na motilitet (pokretljivost i dinamiku) creva, usporavaju apsorpciju holesterola i glukoze. Takođe smanjuju izloženost kancerogenima u crevima i regulišu apetit tako što suprimiraju glad pa se zato koriste u kontroli telesne mase.
Do čega dovodi nedostatak dijetalnih vlakana u ishrani?
Često dovodi do izmene normalne bakterijske crevne flore koja je odgovorna za sintezu nekih vitamina (B I K) što može dovesti do njihove hipovitaminoze (smanjene zasićenosti organizma ovim vitaminima).
Takođe, nedostatak dijetalnih vlakana ubrzava apsorpciju glukoze što povećava njenu koncentraciju u krvi i opterećuje pankreas.
Ugljeni hidrati (UH) su najzastupljenija vrsta organske materije u prirodi i mogu se naći u vidu prostih i složenih šećera. Prosti šećeri, koji su monosaharidi (glukoza, fruktoza) i disahiridi nalaze se uglavnom u voću, povrću i medu.
U složene šećere ubrajamo oligosaharide i polisaharide. Oni često imaju i neugljenohidratnu komponentu. Tipičan predstavnih složenih šećera je skrob, biljni šećer koji je jedan od najzastupljenijih u ljudskoj ishrani.
Većina UH koje čovek unosi je biljnog porekla sa izuzetkom laktoze (mlečni šećer) i glikogena (iz mesa). Skrob se pretežno nalazi u leguminozama (mahunarke), žitaricama i korenastom povrću. U dnevnoj ishrani ugljeni hidrati treba da čine 50% dnevnog energetskog unosa. Dnevna potreba ugljenih hidrata iznosi 2g po kilogramu telesne mase za 24h odnosno jedan dan. Dnevni unos koji je manji od ovoga će dovesti do povećanog iskorišćavanja masti i proteina kao energetskih izvora odnosno mršavljenja.
Posebnu grupu ugljenih hidrata čine i dijetalna vlakna koja zapravo predstavljaju nesvarljive polisaharide. Voće i povrće su dobar izvor dijetalnih vlakana.
Zašto su dijetalna vlakna značajna u ishrani?
Pozitivno utiču na motilitet (pokretljivost i dinamiku) creva, usporavaju apsorpciju holesterola i glukoze. Takođe smanjuju izloženost kancerogenima u crevima i regulišu apetit tako što suprimiraju glad pa se zato koriste u kontroli telesne mase.
Do čega dovodi nedostatak dijetalnih vlakana u ishrani?
Često dovodi do izmene normalne bakterijske crevne flore koja je odgovorna za sintezu nekih vitamina (B I K) što može dovesti do njihove hipovitaminoze (smanjene zasićenosti organizma ovim vitaminima).
Takođe, nedostatak dijetalnih vlakana ubrzava apsorpciju glukoze što povećava njenu koncentraciju u krvi i opterećuje pankreas.
Primjedbe
Objavi komentar